قهرِ باران

دیگه از سرسبزی بنافت خبری نیست. 

برگ درختان جنگل هم زرد و پژمرده شدن. 

چشمه ها کم آب یا خشک شدن. 

ماهیان رودخانه، علی رغم میل‌شان به استقبال مرگ رفتن. 

دیگر  از آواز خوش بلبلان خبری نیست.

حیوانات اهلی هم به نوعی دچار افسردگی شدن.

صدای نی چوپان حزن انگیز شد. 

دیگه مرغ خانه مادر بزرگ هم تخم نمی زاره. 

میوه درختان سیاه ریشه فندقی شدن. 

حتی مورچه ها حال و حوصله‌ی بیرون آمدن از لانه را ندارن.

زمین هم دهان باز کرده و منتظر رفع عطش است. 

آدما هم انگیزه ای برای کار و تلاش ندارن. 

همه‌ی این مسائل بر می گرده به نباریدن باران در استان پر باران کشور.

انگار باران از همه قهر کرده، کی این آشتی برقرار می شه، خدا می‌دونه.

 گویا بنافت تبدیل به یک منطقه خشک و کویری شده است. 

 همه چشم انتظار باران هستن تا دوباره نشاط و شادی به بنافت برگرده. 

۰ ۰ ۹۶/۰۶/۱۲

دوستعلی علیخانی