مشتلق بهار

مِشتِلِق هادِه بِرار  یُور جِه اِنِه سُوزِه سوار

چَکُو دَوِستِه کَچِب  تِرکو  بَزوئِه هَلی دار

خاش بِه حال روزِگار

وَرفِ لیم  ورفِ  پِه بِدا اُفتابِ بائوته سِلام

بَنوشِه بائوته بِرو خاش بِموئه  جانِ باهار

خاش بوئه مَقدِمِ یار

آسِمون ِ کَهو دیم اِستاره جه نُقره سِوآل

ماه تی تی اِستاره شُو اِستاوِیه دَشتِ کنار

چِشم رُشن جانِ بِرار

نِماشون سِرخِنه سو سِرخِ پیرَن اُفتابِ تَن

وَرف خِجالِت کَشِیه اُفتابِ جه  شییه شِوار

دِریا ره کارده هِدار

دار تُوکِن تَش  بَزوئِه  پار و پِرار  پیته لا

تَن دَکارده عَیدی لا ، سَر ره کَشه بَیته چِنار

دِلِ غَم بوردِه کِنار

گَرم واسو  بَیّه هِوا ،  بُته هلی دارِ قِوا

اِسپِه فَرش بَیّه تَنِک مَلِه پِه و بالا نِپار

دِلِ خاش بَیّه هِزار

شاعر: ام کلثوم عالیشاه