کوچ بار

ته وسه تش کله ره سوهاکنی ( تو می بایستی اجاق منو روشن می کردی)

سوز و سرما ره مسته او هاکنی ( تا سردی و سرما از من دور شود)

ته وسه کوی کوچ بار بکشی ( ته می بایستی کوچ را سمت کوه همراهی می کردی)

اسب بار هاکنی اُسار بکشی ( تو می بایستی بار را پشت اسب قرار می دادی و افسارش را می کشیدی)

«این شعر زبان حال شخصی است که همسرش را از دست داده است و نمی تواند او را همراهی کند»