روزگار عجیب

 « عجب روزگاری بَیّه، همه بِرمه کِنّه. از سِر بَهیر تا نیم سِر و وِشنا »

ته خِنه هَسته ویلایی

مه خنه هَسته بلوکی 

ته دارنی سونا، جکوزی 

مه تَن شورون سیمانی

ته ماشین هسته میلیاردی

مه اتول پیکان قدیمی 

ته باغ دارنی هکتاری

مه باغچه، نیم خَویزی

ته غذا هَسته اعیونی

مه غذا نون پنیر سبزی

ته لباس ابریشمی 

مه چیت هَسته معمولی

ته سِر مونی نَدوندی

هَمِش گلایه کِندی

فقط شه خِد ره وینْدی

گونی نِدارمه هیچی 

دِنیا ره هورت بَکِشی

کِجه خوانی بَوِری

مِن کِمبه کارگِری 

زِنا شونه بار چینی

کِنِسته بارم زاری

از دست فقر، نِداری

ته داد زَندی از سِری

مِن غه کِمبه از وِشنی 

قدیما گوتِنه اینتی

سِر کِنده برمه زاری

نیم سِر هِم برمه زاری

وِشنا هِم برمه زاری 

معادل فارسی کلمات و ترکیبات

برمه کِنّه: گریه می‌کنند سِر: سیر نیم سِر: نیمه سیر 

وِشنا: گرسنه خِنه: خانه تن شورون: محل شستشوی بدن

نیم خَویز: معادل ۵۰۰متر چیت: نوعی پارچه 

رَخت: لباس خِد: خود ویندی: می‌بینی

هورت: بالا کشیدن کِجه: کجا بَوِری: ببری

بارچینی: کندن میوه از درخت کِنِسته: برای کی

بارِم: بگویم زَندی: می‌زنی وِشنی: گرسنگی

غه کِمبه: فریاد می‌زنم گوتنه اینتی: این‌طور می‌گفتند

دوستعلی علیخانی / دی نود و هفت