مادرم

برمه‌واره

[شِه جانه مار، شِه بُورده مارِسّه]

هلا تِسّه روز و شو برمه کمّه

همش نیشتمه بی‌توُ برمه کمّه

اَتّا شو بی‌خوِر برو مه پلی

هارش تِسه چی هوهو برمه کمّه!

روخنه روخنه اَسری وارِمّه

شومه دریو به دریو برمه کمّه

ته دابوی گِل‌افشونه کیجا بی

تِه دا بومه تا دابو برمه کمّه

ته لینگه رج فیروزکوی هِداره

ته وِسه تا فیروزکو برمه کمّه

هِلا مِسه دِعا کِنّی، شِه دومّه

هِلا تِسه روز و شو برمه کمّه...

برگردان پارسی:

گریه‌بار

[برای مادر عزیز، مادر سفرکرده‌ام]

هنوز برایت روز و شب گریه می‌کنم

همیشه می‌نشینم بی‌تو گریه می‌کنم

باور نداری، یک شب سر زده بیا نزد من

ببین برایت چه زار زار گریه می‌کنم!

رودخانه به رودخانه اشک می‌بارم

می‌روم دریا به دریا گریه می‌کنم

تو دختر گل‌افشانِ دیارِ دابو بودی

فدایت می‌شوم تا دابو گریه می‌کنم

جای قدم‌های تو سمت فیروزکوه است

برایت تا فیروزکوه گریه می‌کنم

هنوز برایم دعا می‌کنی، خودم می‌دانم

هنوز برایت روز و شب گریه می‌کنم...

شاعر : داوود کیاقاسمی